.:. معرفی پایگاه همسنگران .:.
.:. لوگوی همسنگران .:.
.:. گالری تصاویر .:.
.:.معرفی این پایگاه به دوستان.:.
.:. خوراک خوان .:.
مشترک خوراک همسنگران شوید، تا هیچ مطلبی را از دست ندهید
.:. آمار پایگاه همسنگران .:.
بازدید امروز: 8
بازدید دیروز: 0
کل بازدید: 15586
.:. امکانات جانبی .:.
به بهانه برپایی کلاس های آموزشی ستاد عالی کانون های فرهنگی و هنری مساجد کشور 9 و 10 آبان
همسنگران! خوش آمدید
علی آقا ! خدا قوت
علی قانع مسئول کمیته ی نشریات تجربی ، برای برپایی این گردهمایی موفق ، سنگ تمام گذاشت.
هماهنگی با ستاد، پیگیری نامه های ارسالی به استان ها، برنامه ریزی کلاس های نشریه و وبلاگ، راه اندازی غرفه نشریات تجربی مساجد ایران و...از جمله کارهای این مسئول جوان و شاداب بود.
علی آقا موقع خداحافظی گفت: بچه ها بروید و با جدیت کار کنید و نشان بدهید که این کلاس ها به دردتان خورده است. پیشرفت کار شما بهترین تشویق برای ماست.
اشتیاق شکوفایی
کلاس های نشریه و وبلاگ نویسی با استقبال خوب دوستان مسجدی برگزار شد.
ای کاش این کلاس ها در تمام استان های کشور به صورت مستمر برگزار شود نه سالی و گاهی یک بار.
یک دنیا صفا و صمیمیت
جای شما خالی!
وقتی بچه ها دور هم جمع می شدند یک دنیا صفا و صمیمیت داشت .
روزهای نهم و دهم آبان ماه در حالی که برکات آسمانی نصیب مان می شد، روی زمین خدا و در حوالی میدان توحید، بروبچه های مسجد دور هم جمع شده بودند.
این گردهمایی به همت کمیته نشریات تجربی کانون های فرهنگی و هنری مساجد کشور تشکیل شده بود تا دست به قلمان مسجد در عرصه نوشتار (نشریات تجربی) و دنیای مجازی (وبلاگ نویسی) ارتقا پیدا کنند.
من هم به عنوان یک مهمان به جمع باصفای دوستان مسجدی ام دعوت شده بودم تا هرچه از دنیا نشریات تجربی می دانم تقدیم آن عزیزان کنم.
صبح دوشنبه، ترافیک خیابان انقلاب مجبورم کردم سواری بر موتور شوم و با سرعت خودم را به کوچه حاج رضایی برسانم؛ کوچه ای در خیابان نواب، نرسیده به میدان توحید. در یکی از ساختمان های این کوچه، شور و هیجانی جالبی حاکم بود.
وارد شدم. سلام کردم و رفتم بالا.
آقای طاهریان معاون فرهنگی و هنری ستاد داشتند بچه ها را تقسیم می کردند برای کلاس؛ درست مثل روزهای عملیات و اعلام هر اسمی برابر بود با یک صلوات.
رفتم سرکلاس و منتظر بچه ها ماندم. آمدند وکلاسمان رونق گرفت.
اشتیاق دوستان مسجدی ام به قدری بود که من دلم نیامد زود از کنارشان بروم.
بعد از کلاس هم ماندم و همصحبت شان شدم.
از ساعت هشت ونیم صبح تا همین موقع شب با دوستان عزیزم صحبت کردم و چقدر لذت بردم از شوق پروازشان.
روز سه شنبه بعد از کلاس صبح مان رفتیم نمایشگاه مطبوعات. با بن های خریدمان افتادیم به جان غرفه ها.
هرچه می گشتیم چیزی گیرمان نمی آمد و آخرسر همدیگر را که می دیدیم از هم می پرسیدیم: چیزی خریدی؟!
هر چه به ساعت ناهار نزدیک تر می شدیم، راحت تر از بن ها دل می کندیم چون گفته بودند که این ها بعد از نمایشگاه اعتباری ندارد!
خلاصه با خرید لوح های فشرده و کتاب های جور واجور بن ها را سپردیم به دست غرفه دارانی که پول را بیشتر می پسندیدند و بقیه بن را هم به بن بست می رساندند تا مجبور شوی یا دست در جیبت کنی و یا یک بن دیگر را تقدیمشان نمایی! بعد از نمایشگاه آمدیم، دور هم نشستیم ناهار خوردیم.
خستگی از سرورویمان می بارید اما می دانستیم دیگر این همه تنوع لهجه و صفا و صمیمیت رانمی توانیم به راحتی در یک جا جمع کنیم.
بچه هایی که بلیط قطار یا اتوبوس داشتند سریع بار و بندیلشان را بستند و رفتند و چند تایی تا غروب ماندند تا چهارشنبه عازم دیارشان شوند. من در این دو روز، از دنیای بی ریا و باصفای دوستانم درس ها گرفتم وهمیشه و هرجا دوستدار این خوبان خواهم بود.
خبرنگار مدرسه
زیارت قبول
دوشنبه شب ، فرصتی پیدا شد تا دوستان دعوت شده از استان های سراسر ایران به زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام بروند.
پلاک 154 یادتان نرود!
این هم غرفه نشریات تجربی کانون های مساجد
همین که نشریات توانستند در این جشنواره غرفه بگیرند و دیده شوند خودش جای شکر دارد.
امیدواریم در سال های بعدی جای غرفه و فعالیت های آن بهتر از امسال باشد .
به این نشریات نگاه کنید
این ها احساس وظیفه کرده اند تا در مقابل پیشرفته ترین سلاح های جنگ نرم به مبارزه ادامه دهنداما شاید باورتان نشود که بیشترشان با پول تو جیبی اعضا چاپ می شود!
خیلی هایشان حتی یک چاپگر رنگی هم ندارند!
برای رشد و شکوفایی این رسانه ی موثر در مساجد چه باید کرد؟
ای کاش فرهنگ تشویق کارهای موثر فرهنگی در کشورمان روز به روز بهتر شود.
- همین مطلب در صفحه ی مدرسه روزنامه کیهان
